استرس به معنی تاثیر فشار های عصبی_ روانی و بدنی است که به صورت ناگهانی، پیش بینی نشده و فراتر از میزان تحمل فرد بر وی وارد می شود. دو عضو مهم قلب و عروق و دستگاه عصبی در برابر استرس های شدید بسیار حساس هستند. پیامد واکنش این اندام ها در برابر استرس های یادشده می تواند بسیار خطر ناک و گاهی به مرگ ناگهانی بیانجامد.
بسیار شنیده ایم که افرادی در اثر هیجان شنیدن خبری خوش و یا ناخوش آیند، دچار ایست قلبی و مرگ ناگهانی شده اند. برای نمونه شنیدن خبر مرگ فرزند، ترس های ناگهانی و شدید، ورود دزد به خانه در برخی افراد به ترتیب مرگ ناگهانی پدر یا مادر و سایر افراد را در پی داشته است.
عواملی همچون هیجان، غم، شادی، ناامیدی، خشم شدید، ناخشنودی از زندگی، فشارهای شغلی، کار توان فرسا و خسته کننده می توانند هم سبب آمادگی افراد برای دچار شدن به استرس شوند و هم خود پدیدآورنده آن باشند.
. استرس در دراز مدت می تواند به بهداشت روانی و بدنی افراد آسیب برساند. کنار آمدن با تأثیر استرس بلند مدت می تواند چالش برانگیز باشد. از آنجا که منبع استرس طولانی مدت نسبت به استرس حاد ثابت تر است و بدن فرصتی برای بازگشت به عملکرد طبیعی نمی یابد، واکنش های ناشی از استرس در بدن می توانند سیستم ایمنی، گوارشی، قلبی_عروقی و روند خواب را مختل کنند. برخی از افراد ممکن است بیشتر علائم گوارشی را تجربه کنند، در حالی که دیگران ممکن است دچار سردرد، بی خوابی، غم، خشم یا تحریک پذیری شوند. با گذشت زمان ، فشار روانی ناشی از استرس ممکن است به مشکلات جدی بهداشتی مانند بیماری های قلبی_عروقی، فشار خون بالا، دیابت و سایر بیماری ها از جمله اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب بیانجامد.
برخی از افراد ممکن است بیش از سایرین رویدادها و شرایط استرس زای زندگی را تجربه کنند. برای نمونه، افرادی که پیوسته مشکلات مالی یا بدهی های سنگین دارند یا از ناامنی مالی در رنج هستند، بیشتر احتمال دارد که دچار استرس های دراز مدت شوند. افرادی که از گروه های قومی یا گروه های در اقلیت هستند احتمال دارد به دلیل وجود گرایش های تعصب آمیز برخی افراد جامعه، استرس را تجربه کنند.