روانشناسی مثبت از دیدگاه های بسیاری و به کمک واژه ها ی گوناگون توصیف شده است، اما تعریف عمومی مورد پذیرش بسیاری از کارشناسان و دست اندرکاران این رشته به شرح زیر است:
روانشناسی مثبت، بررسی علمی چیزهایی است که به زندگی بیشترین ارزش و معنی را می دهند.
برای اینکه این توصیف کوتاه را کمی گسترش دهیم، باید بگوییم که روانشناسی مثبت یک رویکرد علمی برای بررسی افکار، احساسات و رفتار انسان است، با تمرکز بر توانمندی ها به جای تکیه بر کاستی ها و نارسایی ها، پرداختن به خوبی های زندگی به جای کندو کاو در بدی ها و بالا بردن کیفیت زندگی افراد متوسط تا سطح "عالی" به جای آنکه زندگی افرادی را که در حال مبارزه و تلاش هستند تا سطح "عادی" برسانیم .
کوتاه سخن آنکه روانشناسی مثبت بر رویدادها و تأثیرات مثبت آنها بر زندگی تاکید می کند، از جمله بر:

• تجربه های مثبت (مانند خوشبختی، شادی، الهام و عشق).
• حالت ها و ویژگی های مثبت (مانند قدردانی ، پایداری و مهربانی).
• نهادهای مثبت (بهره گیری از اصول مثبت در همه سازمانها و نهادها).
• روانشناسی مثبت به عنوان یک رشته، بیشتر کوشش خود را بر تفکر در زمینه موضوعهایی مانند توانمندی ها، خوش بینی، خشنودی از زندگی، خوشبختی، بهزیستی، سپاسگزاری، دلسوزی، دوست داشتن خود، اعتماد به نفس و امیدواری متمرکز می کند.

این تلاش ها باهدف یادگیری چگونگی کمک به شکوفایی مردم و زندگی بهتر آنها مورد بررسی قرار می گیرد.

جنبش روانشناسی مثبت توسط سلیگمن در دهه 1960 و 70 پایه گذاری شد. وی نظریه روانشناختی معروف به "درماندگی آموخته شده" را نیز بنا نهاد. این نظریه، توضیح می دهد که چگونه انسان ها و سایر جانداران می توانند یاد بگیرند که درمانده شوند و احساس کنند کنترل بر آنچه را که برای آنها رخ می دهد، از دست داده اند.
سلیگمن این پدیده را با افسردگی مرتبط دانست و خاطرنشان كرد که بسیاری از افراد دچار افسردگی نیز احساس ناتوانی می كنند. کار او در این زمینه الهام بخش بود و با ایده ها و شواهدی برای پشتیبانی از بسیاری از روش های درمان علائم افسردگی و همچنین راهکارهایی برای پیشگیری از افسردگی همراه بود. او در جست و جوی آن بود که انعطاف پذیری، برنامه های تاب آوری و خوش بینی را به افراد بیاموزد،
سلیگمن تمرکز بیش از اندازه روانشناسی بر نکات منفی، بیماریهای روانی، روانشناسی نابهنجار، ضربه های روحی- روانی، رنج و درد و از سوی دیگر توجه نسبتاً کم به شادی، بهزیستی، بی مانند بودن، توانمندی های روانشناختی و شخصیتی و شکوفایی را نقد کرد.

چند مزیت روانشناسی مثبت

برشمردن همه مزایای روانشناسی مثبت ممکن نیست، اما کوشش خواهیم کرد نگاهی کلی به برخی از تأثیرگذارترین پیامدهای تمرین روانشناسی مثبت داشته باشیم.
این تمرکز در بسیاری از تکنیک ها، تمرین ها و برنامه هایی برپایه روانشناسی مثبت سازمان یافته اند دیده می شود زیرا یک تغییر نسبتاً کوچک در دیدگاه فرد می تواند به تغییراتی شگفت انگیز در بهزیستی و کیفیت زندگی وی بیانجامد. کمی خوش بینی در زندگی می تواند دیدگاه مثبت تری به ما ببخشد
به طور کلی، بزرگترین مزیت بالقوه روانشناسی مثبت این است که به ما توان تغییر دیدگاه را می آموزد.
مردم میزان تأثیر پول را در رسیدن به شادی بسیار زیاد ارزیابی می کنند. این تصور تا حدی درست است، اما نه آن اندازه که ما گمان می کنیم، بنابراین تمرکز کمتر روی دست یافتن به ثروت، زندگی ما را شادتر خواهد کرد.
قدردانی کمک بزرگی به خوشبختی در زندگی می کند، به بیان دیگر هر اندازه بیشتر قدر دانی کنیم، شادتر خواهیم بود.
صرف هزینه ای برای دیگران باعث شادی بیشتر فرد کمک کننده می شود.
روانشناسی مثبت نیز در زمینه پیشرفت در محل کار کمک می کند. بررسی های انجام شده در این زمینه نشان داده اند که:
احساسات مثبت در بهبود کارکرد شغلی ما موثر است.
احساسات مثبت در محیط کار مسری است، به بیان دیگر یک فرد یا تیم مثبت می تواند تأثیر موجی داشته باشد و سبب گسترش آن در کل سازمان شود.
به عبارت کلی، یکی از مزایای تمرین دیدگاه روانشناختی مثبت، موفقیت است! موفقیت نه تنها باعث شادی ما می شود، بلکه احساس خوشبختی، احساسات مثبت و به بیان دیگر شانس موفقیت ما را افزایش می دهد.