اختلال های خلقی گروهی از اختلال های بهداشت روان هستند که متخصصان بهداشت آن را برای توصیف گسترده انواع افسردگی و اختلالات دو قطبی به کار می برند.

کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در معرض دچار شدن به اختلال های خلقی هستند. اما ، کودکان و نوجوانان همیشه علائم مشابه بزرگسالان را ندارند. تشخیص اختلالات خلقی در کودکان دشوارتر است زیرا آنها همیشه توان بیان احساس خود ندارند.

انواع اختلال های خلقی کدامند؟
رایج ترین انواع اختلال های خلقی به شرح زیر هستند:
افسردگی شدید. علاقه کمتر به فعالیتهای معمول، احساس غم و اندوه یا ناامیدی و سایر علائم، دست کم به مدت 2 هفته ممکن است نشان دهنده افسردگی باشد.

دیستیمیا یا بدخلقی : عبارت از یک روحیه افسرده مزمن، درجه پایین تر افسردگی شدید و تحریک پذیری است که دست کم برای 2 سال ادامه دارد.

اختلال دو قطبی: در این وضعیت فرد دوره های افسردگی و دوره های شیدایی یا خلق و خوی بالا را به صورت پی در پی تجربه می کند.
بسیاری از بیماری های پزشکی (از جمله سرطان ، آسیب ها ، عفونت ها و بیماری های مزمن) می توانند علائم افسردگی را آشکار کنند.

اختلال خلقی ناشی از مواد: علائم این گونه افسردگی که به دلیل اثرات دارو، سوء مصرف مواد مخدر، اعتیاد به الکل، قرار گرفتن در معرض سموم یا سایر موارد مانند آن پدید می آیند.

چه عواملی باعث اختلالات خلقی می شود؟
عوامل بسیاری در بروز اختلالات خلقی نقش دارند. ممکن است به دلیل متعادل نبودن مواد شیمیایی مغز ایجاد شوند. رویدادهای زندگی (مانند تغییرات استرس زا ی محیطی) نیز ممکن است در ایجاد روحیه افسرده نقش داشته باشد.

چه کسانی در معرض خطر اختلالات خلقی هستند؟
هرکسی در بعضی مواقع می تواند ناراحت یا افسرده شود با این حال ، کنترل اختلالات خلقی شدیدتر و دشوارتر از احساس غم و اندوه طبیعی است. کودکان، نوجوانان یا بزرگسالانی که والدین مبتلا به اختلال خلقی دارند شانس بیشتری برای دچار شدن به اختلال های خلقی نیز دارند. با این حال، رخدادهای زندگی و استرس می تواند احساس غم یا افسردگی را آشکار یا بدتر کند. و این خود مدیریت احساسات را دشوارتر می کند.
گاهی مشکلات زندگی می تواند افسردگی را بروز دهد. اخراج از کار، جدایی و طلاق، از دست دادن عزیزی و مشکلات مالی موارد دشواری هستند که کنار آمدن با آنها ممکن است دردسرساز باشد. این موارد می تواند احساس غم و اندوه یا افسردگی ایجاد کند یا مدیریت اختلال خلقی را دشوارتر کند.
خطر ابتلا به افسردگی در زنان تقریباً دو برابر مردان است. با دچار شدن فردی در خانواده به این اختلال، برادران، خواهران یا فرزندان آنها شانس بیشتری برای گرفتار شدن به آن را دارند.

علائم اختلالات خلقی چیست؟
بسته به سن و نوع اختلال خلقی، ممکن است علائم افسردگی در فرد متفاوت باشد. موارد زیر شایعترین علائم اختلال خلقی هستند:
حال و هوای غمگینی، نگرانی یا "خالی بودن"
احساس ناامیدی یا درماندگی
عزت نفس پایین
احساس بی کفایتی یا بی ارزش بودن
احساس گناه بیش از اندازه
تکرار افکار مرگ یا خودکشی، آرزوی مرگ یا اقدام به خودکشی (توجه: افرادی که این علامت را دارند باید سریعاً تحت درمان قرار بگیرند!)
از دست دادن علاقه به فعالیتهای معمول یا فعالیتهایی که زمانی از آنها لذت می برد
مشکل خوابیدن یا خواب زیاد
تغییر در اشتها و / یا وزن
کاهش انرژی
مشکل در تمرکز
کاهش توانایی تصمیم گیری
شکایت های پی در پی بدنی (برای نمونه سردرد، معده درد یا خستگی) که با درمان بهتر نمی شوند
فرار یا تهدید به فرار از خانه
بسیار حساس به شکست یا رد شدن
تحریک پذیری، کینه توزی یا پرخاشگری

در اختلالات خلقی، این احساسات شدیدتر از آن است که فرد ممکن است گاه گاهی احساس کند. همچنین اگر این احساسات با گذشت زمان ادامه یابد یا در علاقه فرد به خانواده، دوستان، اجتماع یا محل کار اختلال ایجاد کند، نگران کننده است. هر شخصی که افکار خودکشی را بیان می کند، باید فوراً از کمک پزشکی برخوردار شود.
علائم اختلالات خلقی ممکن است مانند سایر شرایط یا مشکلات بهداشت روان باشد. برای تشخیص همیشه با ارائه دهنده خدمات بهداشتی صحبت کنید.