کشورهای دچار رکود اقتصادی، با سطوح بالایی از میزان بیکاری و کاهش کیفیت زندگی روبه رو هستند که تاثیر منفی بر بهداشت جمعیت ها به ویژه گروه های آسیب پذیر خواهند گذاشت از این رو بهداشت روانی جوامع دچار رکود اقتصادی بایستی یکی از اولویت ها و زمینه های درخور توجه به شمار روند. به ویژه اگر اختلال های روانی پیش از آغاز دوره رکود نیز شایع باشند. به نظر می رسد که رکود اقتصادی و پیامدهای آن مانند بیکاری، افزایش بدهی ها، تنگناهای مالی و مشکلات مربوط به شغل سبب بدتر شدن و یا شدیدتر شدن مشکلات روانشناختی موجود اعضای خانواده می شوند.
بررسی ها نشان داده اند که تغییرات مهم و بزرگ در زندگی، خانواده ها، به ویژه کودکان را در برابر مشکلات روانشناختی و روانپزشکی بسیار آسیب پذیر می کنند.
برای نمونه از دست دادن شغل و بیکاری به دنبال رکود اقتصادی در 30 کشور اروپایی، آمریکای شمالی و استرالیا، سبب افزایش افکار خودکشی در این کشورها به ویژه کشورهایی که شهروندان آن از پایین ترین میزان حمایت اجتماعی برخوردارند، شده است.
در بررسی دیگری افزایش میزان افسردگی و تنیدگی روانشناختی به ویژه در زنان، با بحران های اقتصادی همبستگی مثبت نشان داده است.
کاهش رضایت از زندگی، افزایش بیماری های روان تنی، اضطراب و تنیدگی روانی، پناه بردن به الکل و سایر مواد اعتیاد آور و روبه رو شدن باپیامدهای ناگوار آن و اقدام به خودکشی را به دنبال داشته است.
بررسی دیگری نشان داد نوجوانانی که از نظر اقتصادی- اجتماعی خود را در شرایط بدی برآورد می کنند، چهار برابر کمتر از سایر نوجوانانی که خود را در چنین شرایطی نمی بینند، رضایت از زندگی را گزارش کرده اند و کیفیت زندگی خود را برآورد می کنند.

منبع:
Frasquilho, D., et al. (2015 ). Mental health outcomes in times of economic recession: asystmatic... BMC Public Health, 16: 115.
Published online 2016 Feb 3