افرادی که دچار این اختلال هستند اغلب رفتاری عجیب و غریب یا ویژه دارند. این افرا دوست دارند جدا از دیگران و بی تفاوت نسبت به روابط اجتماعی با دیگران
باشند. به صورت معمول آنها تنها هستند، گوشه گیری و فعالیت های فردی را ترجیح می دهند و به ندرت دچار هیجان های شدید می شوند.
بسیاری از افرادی که دچار اختلال شخصیت اسکیزویید هستند، توانایی کار کردن عادی را دارند؛ گرچه آنها گرایش به انتخاب مشاغلی را دارند که بتوانند به تنهایی
آنها را انجام دهند مانند افسران امنیتی شب کار، کتابخانه یا کارکنان آزمایشگاه.

نشانه های اختلال شخصیتی اسکیزویید:
افراد مبتلا به اختلال شخصیتی اسکیزویید اغلب گوشه گیر هستند. زندگی اشان را به گونه ای سازماندهی می کنند که کمترین تماس را با دیگران داشته باشند.
بسیاری از این افراد هرگز ازدواج نمی کنند و پیوسته با والدینشان زندگی می کنند.

سایر ویژگی های عادی افراد دچار این اختلال شامل رفتارهای زیر است:
-- آرزوی داشتن روابط نزدیک با دیگران را ندارند و از آن لذت نمی برند، حتی با اعضای خانواده.
-- کارها و شغل هایی را برمی گزینند که بتوانند به تنهایی آن را انجام دهند.
-- آنها از پرداختن به فعالیت های اندک و محدودی لذت می برند.
-- به جز بستگان درجه یک، دوستان نزدیک ندارند.
-- در زمینه ارتباط با دیگران مشکل دارند.
-- درون گرا و نجوش هستند و هیجان های کمتری در آنان دیده می شود. آنها ممکن است رویای در بیداری را تجربه کنند و خیال پردازی های بسیار روشن و واضحی
از زندگی پیچیده درونی داشته باشند.
-- نشانه های بازگشت پذیر افسردگی ممکن است در آنها دیده شود.
-- از آنجا که اختلالات شخصیتی دارای الگوهای دیرپا و بلند مدت هستند، اغلب در بزرگسالی تشخیص داده می شوند و کمتر در سال های نوجوانی و کودکی
تشخیص داده می شوند. زیرا کودکان و نوجوانان پیوسته در حال رشد و تغییرات شخصیتی هستند.
-- اختلال شخصیتی اسکیزویید بیشتر در مردان دیده می شود تا زنان. میزان شیوع آن در جمعیت عمومی از 3/1 % تا 4/9 % است.
-- همانند سایر اختلال های شخصیتی، با بالا رفتن سن، از شدت اختلال شخصیتی اسکیزویید کاسته می شود، بسیاری از افراد در دهه های 40 و 50 زندگی
بسیاری از علایم خیلی پیچیده و شدید را کمتر تجربه می کنند.

منبع:
Bressert, S. ( 2014 ).
Schizoid Personality disorders symptoms.
www.psychcentral.com/disorders/schizoid personality disorder