اسکیزوفرنیا یک اختلال چالش برانگیز است که در آن تشخیص آنچه که واقعی است از آنچه که غیرواقعی است، دشوار می نماید.
تفکر، مدیریت هیجان ها، ارتباط با دیگران و کارکردن عادی را مشکل می سازد.
نخستین گام در زمینه پیشگیری و درمان، شناسایی نشانه ها و علامت های این بیماری ست.
دومین گام جست و جوی کمک بدون درنگ و تاخیر است. با دریافت خدمات درمانی درست و پشتیبانی، یک فرد دچار اسکیزوفرنیا می تواند زندگی شاد و موفقی داشته باشد.
اسکیزوفرنیا چیست؟
اسکیزوفرنیا یک اختلال مغزی است که بر شیوه رفتار، اندیشه و نگاه فرد به جهان تاثیر می گذارد.
افرادی که دچار اسکیزوفرنیا هستند، درک دگرگون شده ای از جهان دارند. آنها ممکن است چیزهایی را ببینند یا بشنوند که وجود ندارند.، به شکلی عجیب و گیج کننده سخن بگویند؛ باور داشته باشند که دیگران می کوشند به آنها آزار برسانند و یا احساس کنند که پیوسته زیر تظر هستند. این امر ممکن است گفتگو در زمینه فعالیت های زندگی روزانه را دشوار کند که خود سبب کناره گیری افراد دچار اسکیزوفرنیا از جهان پیرامونشان گردد
برداشت های نادرست در باره اسکیزوفرنیا
باور نادرست: اسکیزوفرنیا به معنی شخصیت دونیمه شده و یا چند شخصیتی است.
واقعیت: اختلال شخصیتی، اختلالی متفاوت از اسکیزوفرنیا است و کمتر شبیه آن است. افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنیا شخصیت دونیمه شده ندارند، بلکه از واقعیت جدا شده اند.
باور نادرست: اسکیزوفرنیا یک اختلال نادر است.
واقعیت: اسکیزوفرنیا یک اختلال نادر نیست. احتمال بروز عمرانه آن یک در 100 نفر است.
باورنادرست: افراد دجار اسکیزوفرنیا خطرناک هستند.
واقعیت: گرچه اندیشه های هذیانی و توهم در بیماری اسکیزوفرنیا می تواند به رفتارهای پرخاشگری بیانجامد، بسیاری از افراد دچار اسکیزوفرنیا نه پرخاشگر هستند و نه برای دیگران خطرناک.
نشانه های هشداردهنده آغاز اسکیزوفرنیا
در برخی افراد بیماری اسکیزوفرنیا، به صورت ناگهانی و بی آنکه نشانه هشدار دهنده ای داشته باشد، آغاز می شود. اما برای بسیاری از افراد این اختلال به آهستگی پیشرفت می کند و نشانه های آغاز آن آشکار و روشن است. افت عملکرد فرد بسیار زودتر از نخستین دوره بیماری دیده می شود. بسیاری از دوستان و اعضای خانواده در افراد دچار اسکیزو فرنیا گزارش کرده اند که از پیش می دانستند که اشکالی در رفتار افراد مورد علاقه خود وجود دارد، اما دقیقاً نمی دانستند که چیست.
به نظر می رسد که در مرحله پیش از آغاز بیماری، این افراد خودمدار، بی انگیزه، بی هیجان و گوشه گیر هستند. آنها خود را از دیگران جدا می کنند، به ظاهر خود اهمیتی نمی دهند، از چیزهای ویژه ای سخن می گویند، نسبت به زندگی بی تفاوت می شوند. آنها ممکن است سرگرمی ها و فعالیت های همیشگی خود را کنار بگذارند. کارکرد آنها ممکن است درمحل کارشان و یا در مدرسه افت کند.
شایع ترین نشانه های آغاز اسکیزوفرنیا:
• کناره گیری اجتماعی
• بدگمانی به دیگران یا پرخاشگری
• افت بهداشت شخصی
• نگاه مات و بی احساس
• خنده و گریه نامتناسب
• ناتوانی در ابراز احساس خوشی
• افسردگی
• خواب بیش از اندازه یا بی خوابی
• حالت های عجیب و غریب یا بی منطق
• فراموشی
• واکنش عجیب نسبت به انتقاد.
• کاربرد عجیب و غریب واژه ها یا روش های سخن گفتن
اما این به آن معنی نیست که هیچ راه چاره و امیدی نیست. اسکیزوفرنیا می تواند به خوبی و با موفقیت مدیریت شود. با حمایت کردن، دریافت دارو و درمان مناسب بسیاری از افراد دچار این بیماری می توانند به صورت مستقل زندگی کنند.

منبع:
www.helpguide.org/article/schizophrenia
Melinda Smith, Jeanne Segal (2016). Schizophrenia: symptoms types, causes and early warning.