آموزش دستشویی رفتن برای کودک یک انظباط یا "باید" نیست. بلکه یک آموختن است. انجام این کار نیازمند توان راه رفتن است. از این رو بیشتر کارشناسان آموزش و پرورش بر این باورند که سه ماه پس از آغاز راه رفتن کودک می توان در زمینه آموزش توالت رفتن به کودک کوشید.

پدر و مادر باید مطمئن شوند که کودک آنها از نظر روانی و بدنی آمادگی دریافت این آموزش را دارد. برخی کودکان این آموزش را به آسانی وبی هیچ دشواری فرا می گیرند. اما برای برخی دیگر از کودکان انجام این کار آسان نیست؛ زیرا به دلایل چندی از جمله رفتار نادرست پدر و مادر در ماه های نخست زندگی، وجود خواهر و برادر بزرگتر و یا خدمتکارانی که در این زمینه از آگاهی و مهارت های لازم در زمینه پرورش کودک برخوردار نبوده اند و به کودک آسیب رسانده اند، در برابر آموزش رفتن به دستشویی به لجبازی می پردازند و مقاومت می کنند.

آنها ممکن است به دلیل خشم و کینه ای که به این موضوع داشته اند از انجام آن خود داری کنند. آنها ممکن است همچنان علاقمند باشند در پوشک خود هرآنچه را که می خواهند انجام دهند و اصلاً تمایلی به بزرگ شدن نداشته باشند. آنها ممکن است دارای آسیب و مشکلی باشند که بخواهند همچنان در دوران کودکی بمانند. از این رو با یادآوری این نکته به کودک که او می تواند خودش به دستشویی برود وی را تشویق به رفتن به دستشویی نمایند و احتمالاً رفتن وی را به دسشویی با جوایزی همراه کنند. این عمل بایستی پس از هیجده ماهگی یا دو سالگی انجام شود.

آموزش دستشویی رفتن به کودک می تواند به یک چالش برای پدر و مادر تبدیل شود. از این رو پیش از اقدام به آموزش دستشویی رفتن کودک نکاتی را باید در نظر داشت. پدر و مادر باید یاد بگیرند که چه مدتی پس از خوردن غذا کودک اقدام به دفع می کند و یا چه مواقعی آن را انجام می دهد، تا از پیش، برای بردن کودک به دستشویی آماده باشند.

معمولاً 20 دقیقه پس از خوردن غذا کودک تمایل به دفع پیدا می کند. روزی که می خواهیم کودک را برای نخستین بار به دستشویی ببریم، باید تنها یک تن در خانه باشد. هنگامی که کودک را در دستشویی می گذاریم باید نزدیک دستشویی بمانیم تا در صورت نیاز بتوانیم به وی کمک کنیم. می توانیم از دستشویی های کوچک قابل حمل استفاده کنیم که استفاده از آن برای کودک آسان تر است. روزی را برای این کار برگزینیم که اطمینان داشته باشیم کودک کار دفع را به آسانی انجام می دهد و یا مزاج او زیاد سفت و یا احتمالاً دچار یبوست نیست.

باید دانست که هرگونه بازگشت در این مرحله آسیب رسان است. بنابراین اگر احساس می کنیم در این مرحله در زمینه آموزش دستشویی رفتن چندان با موفقیت روبه رو نخواهیم شد، و یا کودک از آمادگی لازم برخوردار نیست، این آموزش را یک یا دو ماه به تاخیر بیاندازیم . اگر کودک بگوید که دستشویی دارد، و هنگامی که او را آماده رفتن به دستشویی می کنیم بگوید که دستشویی ندارد، می توان او را همچنان با بدن لخت برای چند دقیقه آزاد گذاشت تا اگر نیاز پیدا کرد برای رفتن به دستشویی اقدام کند